راهكارهای تقويت فرهنگ ايثار و شهادت در بين دانش آموزان و دانشجويان
چكيده
تبيين وشناساندن فرهنگ ايثار وشهادت از مكانيزم هاي دفاعي اسلام براي تسليح جامعه در برابر هجوم فرهنگ هاي غيرخودي است. ايثارگري وشهادت طلبي نقش بسزايي درحفظ دين وارزشهاي آن واستقلال كشور ايفا مي كند . مراكز آموزشي درسطوح مختلف آن بستر مناسبي براي ايجاد ون هادينه كردن فرهنگ صحيح مي باشند زيرا از ابزارهاي نفوذ فرهنگ، تغيير نگرش در افراد آن جامعه است و قشر دانش پژوه(دانش آموزان و دانشجويان) به جهت خصوصيات روان شناختي، اثر پذيرترين گروههاي جامعه هستند كه بيشترين ومفيدترين اوقات خود را در مراكز آموزشي مي گذرانند. لذا با برنامه ريزي وسياست گذاري هاي علمي و جامع،مي توان فرهنگ ايثارگري وشهادت را دراين مراكز به سطح قابل قبولي ارتقاء بخشيد.
1-مقدمه
فرهنگ وادب هر ملتي سرمايه بي نظيري براي تثبيت نظام ارزشي وكسب استقلال و هويت جوانان ونوجوانان آن ملت است ، از سويي براي استقلال ابدي يك ملت ثبات فرهنگ براساس اعتقادات اصيل اخلاقي وباورهاي قلبي افراد آن ملت لازم وضروري است واز سوي ديگر واقعيت هاي معنوي منبع نامحدودي از نيروي ايمان، قدرت معنوي واستقلال شخصيتي وفكري را دراختيار انسان مي گذارد وانسان براساس چنين قدرت هاي معنوي مي تواند به سوي نقش آفريني مثبت در اجتماع حركت كند، ايثار كردن وقبول شهادت از برترين ارزشهاي معنوي فرهنگ اسلامي است كه درتثبيت استقلال كشور وهويت ديني و ملي آنان نقشي بي بديل دارد. ايثارمقام انساني فوق العاده باشكوهي است كه اسلام آن را ستوده وآن را درآيات و روايات متعددي بيان كرده است .الَّذين آمنُوا وهاجروا و جاهدوا في سبيلِ اللهِ بِاَموالهِمِ و اَنفُسهِم اعظَم درجةً عند اللهِ و اولئك هم الفائزونَ (1)
2- تعريف فرهنگ
مرور ادبيات واژه فرهنگ اين مطلب را به ذهن متبادر مي سازد كه تعريف روشن ومورد تواقفي در مورد فرهنگ وجود ندارد . لكن مفهوم رايجي كه امروزه از واژه مي باشد. كروبر 1 وكلاكن 2 با (CULTURE) فرهنگ برداشت مي شود فرهنگ به معناي مرور بالغ برصد وشصت وچهار تعريف از فرهنگ بيان مي دارند كه فرهنگ مجموعه اي پيچيده از علوم، دانش ها، هنرها، افكار، اعتقادات ، آداب، سنن وقوانين اجتماعي و مقررات هستند كه برجامعه حاكم است ومورد پذيرش اعضاي آن مي باشد(3).بنابراين فرهنگ عبارت است ازمجموعه ويژگي هاي، معنوي، فكري واحساسي متمايزي كه مختص يك جامعه يا گروه اجتماعي است(4)
1- فرهنگ سخت افزاري: شامل ابزارها واشيايي كه ساخته شده وبه ارث گذاشته شده است.
2- فرهنگ نرم افزاري: شامل رسم ها، اعتقادات، علوم وهنر است وكودك ابتدا با فرهنگ سخت افزاري يعني اشيا وابزارهايي كه هر كدام معنايي دارند سروكار مي يابد وپس از رشد عقلي با فرهنگ غيرسخت افزاري يعني مفاهيم انتزاعي چون اخلاق، نژاد ، طبقه، آداب و رسوم و... آشنا مي شود وآنها را مي پذيرد وتأثير اين دو جنبه در شخصيت افراد و رفتارهاي آنان انكارناپذير است . مثلاً اختراع ابزارهاي دقيق مانند ساعت ،كامپيوترها و...سبب شده مردم دانسته ويا ندانسته به علت ارتباطي كه با اين ابزارها دارند دچار حساسيت نسبت به زمان ومكان شده اند. اندازه گيري مفهوم خاص يافته است وعملاً رفتارهاي اجتناعي ويژه اي برانگيخته است، كه در نتيجه پديده هاي فرهنگي جديدي را به دنبال آورده است. بنابراين ابعاد معنوي ومادي فرهنگ بريكديگر اثر مي گذارند واز هم اثر مي پذيرند.در تلاش براي انتقال فرهنگ ايثار و شهادت بايد به هر دو جنبه فرهنگ، سخت افزاري و نرم افزاري توجه نمود . زيرا در ارائه راهكارها ما را به تمام جوانب راهنمايي مي نمايد. 3
●2-1 فرهنگ ايثار
كلمه ايثار باب افعال از ماده آثر يوثر به معناي او را بر خود برگزيد و برتري داد(5)اين كلمه، معناي بذل وبخشش، ترجيح دادن بعضي بربعضي ديگر، گذشت كردن از حق خود براي ديگران (6) علامه مهدي نراقي در جامع السعادات مي فرمايد:
بنابراين ايثارگاهي با بذل مال يا كار وتلاش بيشتر انجام مي گيرد، ودربعضي موارد ايثار با نثارجان در راه خدا صورت مي گيرد كه شهادت نام دارد. »ومنَ النّاسِ من يشري نَفسه ابتغاء مرضات اللهِ« . (بقره /207) در ميان مردم كساني هستند كه درجستجوي خشنودي خدا ازجان خويش مي گذرند. اهل بيت وشيعيان آنها همواره كوشيده اند تا حدامكان از اين فضيلت پاسداري كنند.
●2-2 فرهنگ شهادت
مجموعه اي از اعتقادات وآموزه هايي كه بنيان شكل گيري روحيه ي شجاعت، مبارزه و جهاد در راه خداي متعال ونهايتاً كشته شدن در راه ايمان وعقيده است . در فرهنگ اجتماعي ،سياسي واقتصادي اسلام، ايثار واز خودگذشتگي به عنوان اوج وارستگي انسان ونشانه قرب بشر به خداوند متعال است واگر ايثار واز خود گذشتگي با نثارجان در راه خدا باشد، شهادت تلقي مي گردد، واقعه ي عاشورا، اوج ايثار و رسيدن به مقام شهادت است كه سرشار از نكات زندگي ساز براي همه انسانهاي آزاده جهان مي باشد . شهادت مرگ آگاهانه ومقّدس وهدفمند است. »ولاتحسين الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عندربهم يرزقون. « (آل عمران/189 ((8).
●2-3 تعريف تربيت
در لغت رب- رب القوم از آن قوم نگهداري كرد،رب الصبي :كودك را پرورد تا بالغ شد .(9) تربيت به معناي پرورانيدن ،آداب اخلاق را به كسي آموختن.(10 ) رشد دادن، هدايت كردن در مسيري مشخص وبه فعليت رساندن است ومي توان آن را پرورش دادن قواي روحي وجسمي براي رسيدن به كمال مطلوب دانست يا آنكه ايجاد كننده صفات پسنديده وملكات فاضله شمرد . مراقبت سالم از حيات درحال رشد، تغيير در شخص به منظور درك مسائل و زمينه سازي مطلوب براي استقلال فكري نيز تعريف ديگر آن است. (11)
3- ارتباط نهادهاي آموزشي با فرهنگ عمومي
» آموزش « و » تدريس« در اصلاح به معناي هرگونه فعاليتي است كه از جانب ياد دهنده به منظور ايجاد يادگيري دريادگيرنده انجام شود. يادگيري هدف آموزش است . فرايندي است كه از گذر تجربه، تمرين، تغييرات تدريجي ونسبتاً پايدار در رفتار فرد به وجود مي آيد. آموزش ويادگيري معنايي عام وگسترده دارد وآموزش هاي رسمي، غيررسمي ، مستقيم وغيرمستقيم يا هرگونه تلاش به منظور ايجاد يادگيري را در برمي گيرد(14)
اصول تعليم وتربيت »بايدهاي« كلي است كه از دل مباني زاده مي شوند يا قواعدي، است كه مربيان با ملاحظه مباني واهداف بايد به كار گيرند . بي ترديد تربيت انسان به هر شيوه اي ممكن نيست، بلكه امكانات ومحدوديت هاي وجودي واجتماعي، اقتصادي راهكارهاي ويژه اي را مي طلبد . شناخت مباني، مربي را دراستفاده ازقواعد واصول مناسب براي نيل به اهداف تربيتي مدد مي رساند، ضمن آنكه استفاده از شيوه و روش مناسب ما را به راهبردهاي علمي وتأثير گذار نزديك مي سازد.
بسياري از صاحب نظران علوم ديني، جامعه شناسان وروانكاران از ضعف وكمرنگي ارزشهاي ديني و اخلاقي ونيز ارزش هاي فرهنگي در برخي از محيط هاي آموزشي نگرانند. ضعف اهتمام به نماز يا نماز جماعت، دعا ومناجات وساير شعاير مذهبي وديني، عدم رعايت پوشش مناسب از سوي دختران وحتي پسران ، كم توجهي به حفظ حريم محرم و نامحرم وحدود شرعي روابط دختر وپسر، رواج پديده مدگرايي، اقبال به برنامه هاي غيراخلاقي، الگوپذيري از الگوهاي غربي ،رشد پديده شوم اعتياد وكشيدن سيگار در ميان برخي از جوانان، ضعف انگيزش علم خواهي وفاصله گرفتن از فرهنگ ايثار و شهادت طلبي ... همه از آفت هايي است كه در اثر عدم توسعه فرهنگ ديني وارزشهاي بنياديني چون ايثارگري وشهادت درمحيط هاي آموزشي و منابع آن ايجاد شده است . بنابراين سعي شده درنوشتار حاضر با توجه به امكانات موجود آموزشي ، و وضعيت دانش پژوهان، راهكارهاي ارتقاء فرهنگي درخصوص فرهنگ ايثار وشهادت ارائه وتبيين گردد.
4- راهكارهاي ترويج فرهنگ ايثار وشهادت
●4-1 شناخت دانش پژوهان
اكنون مراحل مختلفي را كه متصديان واولياء آموزشي كشور وعزيزمان بايد در ترويج فرهنگ ايثار وشهادت رعايت نمايند، تا فرزندان انقلاب با فرهنگ ايثار وشهادت آشنا شده وآن را قسمتي از مقبولترين فرهنگ اجتماعي اسلام وانقلاب بدانند بيان مي گردد.
1- نيازهاي اساسي رواني 2- استعدادهاي اصلي 3- علائق وگرايشها 4- ويژگي هاي رشد 5- ضعفها وكاستيها.
●4-2 توحيد وخداباوري
نوع ديدگاه وعقايد اشخاص ، منش اخلاقي آنها را تشكيل مي دهد. انسان آنگونه عمل مي كند كه باور دارد. بنابراين ساز وكار اصلاح مباني از بهترين راههاي اصلاح رفتار است. اصلاح مباني به معناي اصلاح باورهاي نادرست وتعميق باروهاي درست است ودر نظام اديان ابراهيمي از جمله اسلام، توحيد زيربناي اصلي اين نظام هاست.
بسياري از مسئولين و مربيان و استادان محترم در ترويج فرهنگ ايثار و شهادت تلاش مي كنند با توجه به نگرش هاي نوين جوانان به مسائل ديني، آنها را موجه جلوه داده وبا ارزشگذاري افراطي در جوانان انگيزه ورغبت نسبت به اين آموزه پرثمر ايجاد نمايند غافل از اينكه اصل واساس دين خداشناسي است وبايد ابتدا در تعميق باور خدا تلاش نمود . شهيد مطهري مي فرمايد:
»مفاهيم اخلاقي در تربيت ديني توخالي نيستند... حق ،عدالت، ايثار، عفت، تقوا ... تمام اينها الفاطي توپر مي باشد، پايه ومنطق ومبنا دارند، اساس مطلب اين است كه ما براي اخلاق چه منطقي به دست بياوريم .آيا مي توان غير راه خداشناسي ومعرفه الله براي اخلاق، منطق مستدل پيدا كرد؟ ... پشتوانه واعتبار همه اين مفاهيم خداشناسي است . اگرايمان نباشد، اين مفاهيم مثل اسكناس بي پشتوانه است.« ( 17)
در حقيقت هدايت افراد در گروه ايمان آنهاست."... وانَّ الله لَهاد الَّذينَ امنُوا األي صراط مستقيم" ( حج/54 )خدا كساني را كه ايمان آورده اند به سوي راه راست هدايت كننده است.
...» ومن يؤِمن بِاللهِ يهد قَلبه و اللهُ بِكُلِّ شَيء عليم« هركس به خدا ايمان آورد قلب او را هدايت مي كند، خدا به هر چيز داناست (18)
بنابراين اهم وظايف نهادهاي آموزشي براي گرايش وقبول اصول ارزش اسلام از جمله ايثار وشهادت كه رسيدن به بالاترين مراتب اخلاق اجتماعي در اسلام مي باشد ،تعميق باور صحيح نسبت به خداي رحمان وصفات عالي آن است.
●4-3 شناخت شناسي فرهنگ ايثارگري
شناخت شناسي فرهنگ ايثارگري نكته مهم ديگري در اشاعه فرهنگ آن است . براي ثبات واشاعه فرهنگ ايثارگري درمراكز آموزشي،اولياي تعليم تربيت وفرهنگ بايد همواره درصددغني سازي فهم ديني وشناخت، ملي باشند تا دربرابرشناخت وفهم فرهنگ غيرخودي مقاوم وفعال باشد. تاريخ با بهترين روش بيان فوق راتصديق مي كند .براي مثال شكست مغول وهضم آن درفرهنگ ايران نشان دهنده برتري اين عامل است. دراينجا بازسازي وتوجه به دوشيوه شناخت كه در( 19) بين دانش پژوهان نوجوان و جوان بيشترين سهم را در پذيرش فرهنگ ايثار وشهادت دارد آورده شده است.
4-3-1 شناخت از طريق پيامدهاي رفتار
زمينه هاي شكل گيري شناخت بايد روش ومستدل باشد .پيامدهاي مطلوب در گزينش رفتار تأثير بسزايي خواهد داشت وبخش عمده شناخت نوجوانان وجوانان از طريق پيامدهاي رفتار ايثارگري شكل مي گيرد، به عبارت ديگر رفتار ايثارگري وپيامد اين رفتار مبناي استناد انسانها وقبول وپذيرش توسط افراد خصوصاً جوانان و نوجوانان است .دانش آموز ودانشجوي نوجوان وجوان، با توجه با پيامدهاي رفتار استنباط مي كنند كه آيا آن رفتار با آن ويژگي فرهنگي تطبيق مي كند؟ بنابراين اگر در فرايند شكل گيري شناخت از رفتار، تعارض پيش آيد در فرد دو تمايل متفاوت وشناخت متعارض شكل مي گيرد: 1- ايثارگري خوب است اما در جامعه پيامد هاي منفي دارد پس قابل پذيرش نيست . 2- رفتارمتناقض برخي ايثارگران اين مطلب را القا مي كند كه ايثارگري تئوري اي است كه قابل اجرا نمي باشد. بنابراين بايد محيط اجتماعي ،آموزشي ما سياست گذار بهترين پيامدها در رفتار ايثارگرانه باشد تا شناخت صحيح ومثبت ايجاد گردد.
4- 3-2 شناسايي عوامل اصلي رفتار ايثارگري
در اين مرحله برجسته ترين عوامل رفتارهاي ايثارگرانه بايد به خوبي مشخص وتبيين گردد. محرك اصلي فرهنگ ايثارگري ايمان، مبارزه طلبي (جهاد)، رشادت و ازخود گذشتگي است. اگر بخواهيم اين فرهنگ حفظ شود بايد اين محرك هاي برجسته در جامعه حفظ گردد . بنابراين اولياي آموزشي و فرهنگي جامعه همواره بايد در صدد شناسايي محرك هاي اصلي رفتار ايثارگري بوده وهمان را به عنوان يك نكته محرك برجسته معرفي وتبليغ نمايند تا محرك هاي برجسته غيرخودي ونامأنوس با فرهنگ ايثارگري )مثل جنگ طلبي يا تهور و بي باكي غيرديني وجاه طلبي ( جايگزين محرك اصلي نگردد.
4-3-3 شناخت ومعرفي كاركردهاي فرهنگ ايثار وشهادت
معرفي كاركردهاي فرهنگ ايثار وشهادت به نسل امروز اهميت وارزش اين فرهنگ را تبيين مي كند و بيانگر لزوم حفظ وگسترش آن در تمام زمانها خواهد بود.فدا كردن جان براي حفظ ارزشها، عزّت بخشيدن به افراد جامعه، هم بستگي اجتماعي ، ايجاد روحيه ظلم ستيزي وعدالت طلبي در جامعه، حفظ استقلال تماميت ارضي كشور درمقابل بيگانگان، ايجاد شور ونشاط وتحرك در بين افراد جامعه همگي از كاركردهاي فرهنگ ايثار وشهادت درجامعه مي باشد كه طي برنامه هاي متفاوت بايد براي نوجوانان وجوانان تبيين گردد.
●4-4 ايجاد ارتباط رفتار ايثارگرانه نسل گذشته ونسلي فعلي
درتحقيق انجام شده توسط آخوندي( 1383 )مبني بر سنجيدن پاي بندي به دفاع در مقابل تهاجم بيگانگان جهاد 77 در صد پاسخ گويان با اين ايده كه پس از جنگ آرمان هاي جنگ و رزمندگان فراموش مي شوند وبه اين دليل نبايد جبهه رفت، مخالفت كرده اند و 16/8 درصد آن هم بي نظير- گويا درترديد- بودند وتنها9/5 با اين ايده موافق بودند )اخوندي، 1383 ، ص (145يعني77% جوانان بي ترديد درزمان جنگ حاضر به ايثار و فداكاري هستند، وانگهي ايثار مخصوص زمان جنگ ودر حوزه نبرد فيزيكي با دشمن نيست وايثار درغير نبرد، گاهي از ايثار در ميدان نبرد نيز مهم تر است. فرهنگ ايثار يعني فرهنگ گذشت، فرهنگ زحمت وتلاش چنين فرهنگي درهركسي به وجود آيد بايد وي را ايثارگرناميد.
●4-5 برنامه درسي
برنامه درسي در تربيت اسلامي وترويج ارزشهاي آن را نمي توان به عنوان جزيره اي منفصل يا كم ارتباط با ساير عناصر مرثر در ترويج فرهنگ ارزشي اسلام وايثار وشهادت تلقي كرد. در تعليم وتربيت نظام مند، برنامه درسي با سايرعناصردرهريك از مراحل طراحي، اجرا و ارزشيابي ارتباط دارد، تلاش دانشمندان تعليم وتربيت اسلامي به پيشرفت وتوسعه سياست هاي آموزشي، اهداف تربيتي، طبقه بندي وتأليف متون درسي منجر شده است. اما تعليم آموزه هاي ايثارگري وشهادت به مثابه يك نظام كه متكفل تحقق هدف هاي اصيل جامعه اسلامي است، كمتر مورد توجه بوده است . در متون تعليم و تربيت اسلامي همه عناصر تعليم وتربيت وارتباط آنها دريك چشم انداز نظام مند درن ظر آورده نشده وبه تربيت اسلامي به عنوان يك روش كامل زندگي پرداخته نشده است.(20). تفكر در خصوص برنامه درسي در ترويج فرهنگ ايثار وشهادت مستلزم، شناخت زواياي معرفت شناسي آن وبه ويژه مفهوم دانش ازيك سو ونظام ارزشي آن از سوي ديگر است. اكثر صاحب نظران تربيت اسلامي، برنامه درس را به عنوان محتوا در نظر آورده اند. اينان برنامه درسي را شامل فهرستي از محتوا، موضوعات يا مواد درسي تلقي مي كنند. دراين دكترين ، منشأ ومنبع دانش نقش اساسي درتعيين وتفكيك محتوا برعهده دارد.در حاليكه خداوند مصدر ومنشأ هر دانشي است ،برخلاف ديدگاه سكولار ، كه مبناي وحي را جهت تعيين وتفكيك برنامه درسي و محتواي آن نمي پذيرد "دراسلام يقين به حقيقت منزل،غيرقابل ترديد است"(21)
بنابراين در تدوين برنامه درسي جامع ومتوجه به ارزشهاي اسلامي (ايثارگري وشهادت طلبي) لازم است به جهت گيري سيماي انسان طبيعي وآرماني توجه شود تا شكاف بين طبيعت با آرمان و واقع با ممكن با حداقل برسد. بايد وسعت هاي وجودي آدمي آن طور كه هست به عنوان مبنايي جهت تربيت انسان آن طور كه بايد به كار گرفته شود.(23)
●4-6معلم وشاگرد
فقدان ارتباط عناصر تعليم وتربيت با عمل موجب شده تا نظريه هاي ذهني، انتزاعي وكم كاربرد در حوزه عمل فراهم آيد. به منظور كاستن از اين نقيصه اساسي ، توجه به رويكردهاي جديد درخصوص عناصر تعليم وتربيت اسلامي و به ويژه معلم و شاگرد ضروري است.رفع اين نارسايي مستلزم كاستن از ذهن گرايي وتوجه بيشتر به حوزه كاربرد وعمل در فرهنگ ايثار وشهادت است. در هر نظريه تربيتي ايثار وشهادت، نقش وكنش معلم و شاگرد به ديدگاه آنها نسبت به ماهيت انسان وابسته است . مفروضاتي كه معلم درباب ايثار وشهادت دارد بر رابطه معلم وشاگرد، نقش هريك ازآنها در فرايند آموزش، نوع برنامه، روش تدريس وفضاي مدرسه مؤثر است.
علاوه بر اين، طبق تحقيقات انجام گرفته معلم از با نفوذترين ومحبوبترين افرادي است كه بر روي شاگردانش مي تواند تأثير بگذارد واين تأثير گذاري درسنين پايين تر بيشتر مي باشد. يك بررسي علمي نشان مي دهد كه قريب 35 درصد از كودكان درهفت سال دوم زندگي دوست دارند همانند معلم خود باشند .(25).ودانش پژوه درصورتي معلم خود را به عنوان اسوه ي اخلاق وايثار مي پذيرند كه او را داراي غناي علمي ومعرفتي واخلاقي بدانند. بنابراين معلمان اگر رفتاري بر اساس شناخت عميق از فرهنگ ايثار وشهادت داشته باشند كه قرين با مهرو عطوفت اسلامي گردد ، مي تواننداسوه هاي بسيارخوب وتأثير گذار درجهت ترويج اين فرهنگ وسازندگي وتغيير ر فتار دانش پژوه به اين سمت وسو گردند.
چند پيشنهاد درجهت افزايش دانايي معلمان عزيز نسبت به فرهنگ ايثار وشهادت:
1- ايجاد كارگاه هاي پژوهشي متناسب با سطوح علمي معلمان واساتيد در ارتباط با شناخت فرهنگ ايثار وشهادت و راهبردهاي عملي ترويج آن.
آشنا سازي معلمان با اصول و روش هاي تربيتي يكي از موارد مهمي است كه بايد دركارگاههاي فوق مورد توجه قرار گيرد. زيرا معلمان آگاه براي انتقال فرهنگ ايثاروشهادت ومعارف مرتبط با آن ، نيازمند استفاده از اصول وروش هاي صحيح تربيتي هستند.
●4-7 ترجمه ونگارش متون عرفاني به زبان امروزين
طيف وسيعي از نوجوانان وجوانان به كتاب هاي عرفاني شرق دور ويا حتي مكاتب دين نما گرايش پيدا كرده اند. اين گرايش، نتيجة عطش دروني جوانان نسبت به آگاهي از معنويت ودردسترس نبودن منابع قابل درك در زمينه عرفان اسلامي است . جوانان با وجودي كه دين آنان، اسلام است وعالي ترين الگوهاي ايثارگري در دين اسلام وجود دارد، چون كتاب هاي عرفاني غيراسلامي به زبان وشيوة امروزين نگاشته وترجمه شده اند، به اين متون و رشادت هاي قهرمانان آن گرايش پيدا كرده اند . بديهي است ترجمه وبه روزنويسي متون اسلامي وبه ويژه بخشهايي كه مرتبط با بحث ايثار وشهادت است در متون عرفاني، به وجهي كه به محتواي آن خللي وارد نشود ونيز نگارش جديد در اين زمينه در جذب نوجوانان وجوانان ،مؤثر خواهد بود.
●4-8 ايجاد حس عدم دل بستگي دردانش پژوهان
يكي از ضروريات رسيدن به مقام شهادت، عدم دلبستگي است. چينش همزمان عشق وعدم دل بستگي شهادت مي آفريد. عدم دل بستگي باعث حركت به سوي ناشن اخته هاست. بدون احساس از دست دادن است. لذا يكي از مباني نظري بسيار مهم در ترويج فرهنگ ايثار وشهادت، تعميق، باور به فقر انسان نسبت به خداوند وفاني و گذرا بدون جهان خواهد بود.
●4-9 تكميل راهكارها
به اين جهت كه اختصار درمقاله رعايت شود وبحث نيز تكميل گردد بقيه راهكارهايي را كه نظام آموزشي مي تواند درترويج فرهنگ ايثار وشهادت اجرا نمايد، به صورت خلاصه آورده مي شود واين اختصار لطمه اي به فهم مطلب وارد نمي كند زيرا در مباحثي كه گذشت توضيحات ضروري داده شده است:
2- آموزش از زبان هم كلاسي ها (هم كلاسيهاي كه خودشان از نزديك با شهيد يا جانباز وايثارگري در ارتباط بوده اند).
3- تجربي سازي: آموزش شهادت طلبي از طريق خود جانباز يا ايثارگر انجام شود عقل فطرتي است كه با تجربه ها ودانش رشد مي يابد(26)
4- خوشايندسازي آموزشي: استفاده ازتئاترونمايشنامه درمدرسه و دانشگاه محيط آموزشي را كه در بعضي موارد خسته كننده است متنوع وجالب مي كند ودرهمان تئاتر و نمايشنامه موضوعات ايثار وشهادت را به بهترين وجه مي توان به نمايش گذاشت.مسابقات داستان نويسي ،نقاشي ،پيامك و وبلاگ... در اين موضوع روشهاي مناسبي هستند كه نه تنها ذهن يا به تعبيري بعد شناختي مخاطب را، بلكه همزمان جنبه عاطفي وي را نيز درگير مي سازد ويادگيري بهتر وعميق تر صورت مي گيرد .(27 )
5- آشناسازي دانش پژوهان با زندگينامه شهدا وايثارگران از طُرق مختلف از جمله برگزاري مسابقات يا ارائه تحقيق دانشجويي به عنوان بخشي از وظايف درسي.
6- تشويق داوطلبانه دانشجويان ودانشگاهيان براي تحقيق وانجام دادن پروژه، پايان نامه، پيرامون ،ايثار، شهيد وشهادت.
7- اشاعه الگوهاي ديني ايثار وشهادت.
8- بالا بردن تكريم ايثارگران وخانواده هاي شهدا(واقعي و نه شعاري).
9- توجه به عواطف جهت انتقال فرهنگ.
پيامبر(ص) : اي جابر! دين اسلام دين با متانتي است. با خودت با مدارا رفتار كن بعد مي فرمايند اي جابر،آنها كه خيال مي كنند با فشار آوردن بر روي خود وسخت گيري بر خود زودتر به مقصد مي رسند اشتباه مي كنند واصلاً به مقصد نمي رسند.
10- پرداختن به جنبه هاي معرفتي به جاي تأكيد سطحي بر جنبه هاي رفتاري.قُل انّي علي بينَه من ربي : بگو من دليل روشني از پرودگار دارم. دميدن روح انديشه درباره اين مسأله وضرورت پايبندي به آن درميان دانش آموز ودانشجو از محوري ترين وظايف نهادهاي آموزشي است.
11- استفاده از وسايل كمك آموزشي در ترويج فرهنگ ايثار وشهادت.
12- جايگزيني معناگرايي وايمان دروني بجاي شكل گرايي وانضباط بيروني ، با تفهيم وتعليم حقيقي مفاهيم ايثارگري وشهادت ومصاديق عيني در جامعه.
13- تدوين برنامه جامع جهت تعميق و ترويج فرهنگ ايثار و شهادت در سطح كلان جامعه،كه مراكز آموزشي نيز بخشي از آن مي باشد.
نتيجهگیری
درپايان مي بايد به اين مسأله توجه نماييم كه مشكلات ايجاد شده در زمينه كاهش و تضعيف فرهنگ ايثار وشهادت درمراكز آموزشي براساس همكاري كلّي وملّي مرتفع مي گردد، زيرا دگرگوني درساختارهاي فرهنگي واجتماعي كنوني نتيجه عملكرد و رفتارهاي غيرمنطقي بعضي مديران، پايين بودن ميزان برخورداري بعضي از مسؤولان از مؤلفّه هاي ايثار وشهادت، عدم تكريم منطقي از جامعه ايثارگري درجامعه ، عدم هماهنگي بين نهادهاي متولي آموزشي و غير آن وعدم وجود برنامه ي جامع و برگرفته ازساختارهاي كلّي فرهنگي، اجتماعي ، سياسي واقتصادي موجود در تعميق و گسترش فرهنگ ايثارگري درجامعه است.
اميد است كه اين پژوهش بتواند ضمن شناسايي متغيرهاي تأثير گذار وشناخت روشهاي مبنايي در فرايند تعميق فرهنگ ايثار وشهادت، شرايطي را براي نهادينه نمودن فرهنگ فوق معرفي نمايد.
پينوشتها:
1-توبه/2 و 3
2-قهرماني، 1388 ، ش 34 و 33 ، ص 32
3-قهرماني، 1388 ،ص 31 و رك بيرو، 1370 ، ص 77
4-همان
5-جر، 1363 ،ج 1،ص 2
6-رك دهخدا، 1376 ،ج 3 ،3166
7-نراقي، 1384 ،ج 2 ،ص163
8-رك جنتي،1382،ص 185وصابري يزدي،1375،ص 351
9-جر، 1363 ،ج 1
10-معين، 1371 ،ج 1،ص 1063
11-رك مدني، 1386 ،ص 129 و 91- رودگر، 1386 ،ص109
12-رودگر ، 1386 ،ص92
13-مدني، 1386 ،ص
14-رك.نصيري، 1386
15-رك ساجدي، 1386 ،ش 42 ،ص 4
16-رك. نجارزادگان، 1386 ،ص 40
17-مطهري، بي تا، ص 286 و رك فروم، 1376 ،ص ( 33
18-رك. كليني، بي تا، ج 3 ،ص 5-74
19-www.shahed.isaar.ir رك
20-نلر، 1379،71-72
21-جوادي آملي، 1361 ،ص 43
22-رك Haque،1993،ص37
23-كرمعليان و حسيني، 1383 ،ص69
24-رك كرمعليان، 1383 ،ص 70
25-رك، مجموعه مقالات همايش معلم، فرهنگ وتوسعه، 1380
26-فرهاديان، 1378 ،ص 296
27-رك پركنيز، به نقل از مهرمهدي، 1383 ،ص 31
28-رك محمدرضايي ، بي تا، شناسايي عوامل وموانع ترويج فرهنگ ايثار وشهادت
1- قرآن كريم.
2- آخوندي، محمدباقر ،(1383 )، هويت ملي مذهبي جوانان ،قم : دفتر تبليغات اسلامي.
3- بيرو،آلن، (1370)، فرهنگ علوم اجتماعي، ترجمه غلام عباس توسلي، تهران : مؤسسه كيهان .
4- جر،خليل(1363)، فرهنگ لاروس، ترجمه سيد حميد طبيبيان، تهران : اميركبير .
5- جنتي، احمد،)1382(، نصايح ، قم: نشر الهادي.
6- جوادي آملي، عبدالله،(1361)، علوم انساني: اسلام وانقلاب فرهنگي ، تهران : جهاد دانشگاهي .
7- دهخدا ، علي اكبر( 1376 )، لغت نامه ، تهران: دانشگاه تهران.
8- رودگر، محمد جواد،(1386)، تربيت ديني، آسيب ها وراه هاي درمان، فصلنامه كتاب نقد ، شماره 42 ، تهران: پژوهشگاه فرهنگ وانديشه اسلامي.
9- ساجدي، ابولفصل ،(1386)، ابزارها وروش هاي آسيب زا درتعليم وتربيت ديني دانش آموزان، فصلنامه كتاب نقد، شماره 42 ، تهران : پژوهشگاه فرهنگ وانديشه اسلامي.
10- صابري يزدي، عليرضا ومحمدرضا انصاري محلاتي،(1375) ، الحكم الزاهره، قم : مركز چاپ ونشر تبليغات اسلامي.
11- فروم، اريك،(1376)، هنر عشق ورزيدن ، ترجمه پوري سلطاني، تهران: انتشارات مرواريد.
12- فرهاديان، رضا ،(1378)، مبناي تعليم وتربيت در قرآن واحاديث، قم : انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم.
13- قهرماني ، محمد وحسن عاشقي و روح الله مهديون ، ( 1388 )،جهاني شدن، . فرهنگ وبرنامه ريزي آموزشي،ماهنامه مهندسي فرهنگي ، سال چهارم ،شماره 33 و 34
14- كرمعليان، حسن وسيد علي اكبر حسيني، ( 1383 )، عناصر تربيتي انسان طبيعي وآرماني در نظام تعليم وتربيت اسلامي ، فصلنامه انديشه ديني، شماره 11 ، شيراز : دانشگاه شيراز.
15- كليني ، محمدبن يعقوب ،(بي تا)، اصول كافي، با شرح و ترجمه حاج سيد جواد مصطفوي، قم: انتشارات علميه اسلاميه.
16- مجموعه مقالات همايش معلم، فرهنگ وتوسعه ، ( 1380 )، اصفهان : اداره كل آموزش وپرورش.
17- محمدرضايي ،علي اكبر وحسينعلي سرگزي و قاسمعلي كابلي وزينب الوستاني، ( بي تا)، شناسايي عوامل وموانع فرهنگ ايثار وشهادت (مطالعه موردي : استان گلستان )، مقاله برگرفته شده از سايت تبيان.
18- مدني، آزاده ،( 1386 )، آسيب شناسي تربيت ديني ، فصلنامه كتاب نقد، شماره 42 ، تهران : پژوهشگاه فرهنك وانديشه اسلامي.
19- معين،محمد،( 1371 )،فرهنگ شش جلدي معين،تهران:اميركبير.
20- مطهري ، مرتضي ،( بي تا )، فطرت ، انتشارات صدرا.
21- مهر محمدي، محمود،( 1383 )، آموزش عمومي هنر، تهران: انتشارات مدرسه.
22- نجار زادگان، فتح الله،( 1386 )،رهيافتي براخلاق وتربيت اسلامي،قم : دفتر نشر معارف .
23- نراقي، مولي مهدي( 1384 )، علم اخلاق اسلامي ترجمه كتاب جامع السعادات ، ترجمه سيد جلال الدين مجتبوي، تهران: انتشارات حكمت.
24- نصيري،.....،( 1386 )،..........،كتاب نقد،شماره 42 ،تهران، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي.
25- نلر، جورج،( 1379 )، انسان شناسي تربيتي ، ترجمه محمدرضا آهنجيان و يحيي قائدي ،تهران : آييژ.
منبع:مجموعه مقالات همايش ملي فرهنگ ايثارو شهادت/ دانشگاه زنجان
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}